نظریه های تربیت فرزندان

تربیت فرزندان :

1-      حالات روحی زن حامله درجنین ضبط می شود اگر عصبی باشد، وقتی بچه به دنیا آمد کولیک شکم دارد، در مدرسه تند خو است ودرخیابان ومحیط کار به همین صورت. اگر شاد ومهربان وبا وضو باشد بچه که به دنیا آمد کولیک ندارد وتاآخر عمر دوست داشتنی است. پس دردوران حاملگی، شوهر باید بیشترین فعالیت را برای شادی روانی ( نه مادی) همسرش انجام دهد واو را حمایت کند وشوهر نباید درطول این 9 ماه توقع داشته باشد همسرش به او مانند سابق محبت کند.

2-      وقتی بچه به دنیا آمد کلیه روابط خوب یا بد پدر ومادر در فرزندان ضبط می شود. پس بچه ها نیاز به تربیت دارند، ارتباط پدر ومادر خیلی اهمیت دارد.

3-      وقتی که نزدیکی می‎کنید، فرزندانتان را ازاطاق خارج کنید ( حتی فرزند یک ماهه) انرژی خاصی که از روان شما درهنگام نزدیکی درفضای اطاق وجود دارد برای روان فرزند شما مخرب است وفرزند شما تاآخر عمر تند خو می شود.

4-      به فرزندانتان ازنظرمعنوی وارتباط قلبی، محبت کنید وحتی افراط کنید. مطمئن باشید فرزندتان پر رو نمی شود. این چنین فرزندی در هرمحیطی ودرهرشرایطی انحراف پیدا نمی‎کند. قانون روانپزشکی وشرعی این است که بچه ازهرکسی که محبت ببیند جذب او می شود. اگر فرزند شما عشق ومحبت را درمنزل تجربه نکند، بخصوص درسن بلوغ، با کوچکترین محبت ( بخصوص ازطرف جنس مخالف ) ، جذب ومنحرف می شود.

این مطلب را همه پدر ومادرها می‎دانند، اما با مادیات اشتباه می‎گیرند ودر مورد معنویات نیز محبت عاطفی وقلبی ( که در رابطه با علم، هنر ، ورزش و … است ) نیازی به دقت ندارد وحتی می توان افراط کرد.