عشق ترکیبی‌ است از چهار عنصر

توجه ، مسئولیت ، احترام ، معرفت

هر جوششِ علاقه و کشش و محبتی به طرفِ مقابل به معنای عشق ورزیدن نیست . بلکه این احساسات ، بیشترِ مواقع ناشی از تنهایی و کمبودِ برآورده شدنِ تمایلاتِ جسمی است که منجر به ایجادِ چنین کششی خواهند شد .
اما عاشقی از  ابتدا به معنای توجه به فردِ مقابل است . اینکه به او بیشتر از دیگرانی که در کنارِ ما هستند توجه کنیم .
و البته در کنارِ آن ، شامل احترام گذاشتن به فردِ مورد توجه است .
ریشه لاتینِ احترام ، از دیدن گرفته شده و در واقع احترام به این معناست که معشوق را همانطور که هست ببینیم و بپذیریم . خواسته‌های او و تمایلاتش را در نظر بگیریم و سعی نکنیم او را به دلخواهِ خود محدود و مُنزوی کنیم .
و اما مسئولیت به این معناست که در برابرِ او احساسِ مسئولیت کرده و کاری نکنیم که او و آیندهِ او را به خطر بیندازیم . همچنین در جهتِ مثبت کارهایی را انجام دهیم که منجر به شکل‌گیریِ بهترین آینده برای او شود .