معیارهای انتخاب همسر

معیارهای انتخاب همسر

معیارهای بسیاری در انتخاب همسر از منظر قران و کلام معصوم وجود دارد؛ اما در ذیل با دسته­بندی آنها به صورت اختصار به آنها اشاره می­شود.

اصالت خانوادگی

اولین و اساسی­ترین معیار برای انتخاب همسر اعم از زن و مرد اصالت خانوادگی است. کلمه اصالت از اصل گرفته شده و اصل به معنای ریشه است. یعنی دختر و پسر از خانواده­هایی باشند که دارای اصل و ریشه است. در خانواده­های اصیل، پدران و مادران می­کوشند از نظر اخلاقی و رفتاری برای فرزندان نمونه و الگو باشند و بدون تردید پدر و مادر صالح از نظر ارثی نیز سرمایه­هایی بس گرانبهایی را به فرزندان خود انتقال می­دهند. دختر و پسری که در یک خانواده اصیل رشد پیدا می­کنند سجایای اخلاقی را از پدر و مادر خود یاد می­گیرد و با برخورد با دشواریها و سختی­ها زندگی هرگز از جاده درستی و راستی خارج نمی­شوند به عبارت دیگر پایبندی به آبرو و حیثیت آنان را از انحراف بازمی­دارد.

ایمان و دین­داری

پایبندی به اصول و آیین اسلام یکی از عوامل خوشبختی خانواده است. دختر و پسر که دیندار واقعی باشند از انجام بسیاری از اعمال خلاف خودداری می­کنند زیرا پایبندی به دین آنان را از انجام اعمال حرام و خلاف باز می­دارد. دین عاملی درونی است و همیشه همراه افراد است و آنان را از ارتکاب به اعمال خلاف بازمی­دارد. در حالی که قانون یک عامل بیرونی است. طبعاً تأثیرات عامل بیرونی در حد ایمان نیست. به همین مناسبت وقتی از پیشوایان دینی سئوال می­شد که با چه گروهی باید ازدواج کرد؟ در پاسخ می­فرمودند: بر تو باد ازدواج با افراد متدین. یعنی سعی کن با همسری ازدواج کنی که دیندار باشد زیرا دینداری عامل قوی و استواری است که در بسیاری از موارد انسانها را از لغزش­ها و ارتکاب اعمال خلاف بازمی­دارد.

اخلاق نیکو

ناگفته نماند که زندگی زن و مرد در محیط خانوادگی احتیاج به اخلاق دارد. زیرا تنها در پرتو قانون نمی­توان زندگی کرد و همه انبیاء نیز به خاطر زنده کردن اصول اخلاقی مبعوث شدند.

رسول اکرم (ص) خود می­فرمود: همانا برانگیخته شدم تا مکارم اخلاق را بین مردم زنده کنم. در محیط خانوادگی زن و مرد هردو باید اصول اخلاقی از قبیل نرمی در ملایمت، گذشت و سازگاری، عفو و اغماض را رعایت کنند و در محیط خانوادگی هرگاه یکی از آن دو دچار لغزش و اشتباه شود، بلافاصله به عذرخواهی پرداخته، از ستیزه­جویی و جدال جداً خودداری کنند. زیرا ستیزه­جویی صمیمیت را از بین می­برد دشمنی و نفاق را جایگزین آنها می­کنند. بدیهی است که طرف مقابل هم باید عذر و پوزش شخص خطارکار را بپذیرد.

حضرت علی (ع) می­فرمایند برترین مردم کسانی هستند که عذر دیگران را پذیرا می­شوند. وقتیکه مردم از رسول خدا می­پرسند که دختران خود را به ازدواج چه افرادی درآورند؟ آن حضرت در پاسخ فرمودند: کسی که اخلاقش نیکو و دیندار باشد. نکته جالب آن ایشان حسن خلق را بر دینداری مقدم می­دارند.