روابط ميان فردى

برای تعریف روابط بین فردی ابتدا لازم است ارتباط را به صورت مختصر تعریف کنیم .ارتباط عبارتست از انتقال مفاهیم یا معانی یا پیام از شخصی به شخص دیگر و هر قدر میزان انتقال پیام دقیق تر و روشن نر باشد ارتباط موثرتر است.2نوع ارتباط داریم که عبارتند از: ارتباط کلامی و ارتباط غیر کلامی.


ارتباط کلامی تمامی جنبه های گفتار و ابزارهای کلامی را شامل می شود که در آن چگونگی صحبت کردن از جمله سرعت کلام ، تن صدا و آهنگ صدا مطرح می شود .اما ارتباط غیر کلامی به سایر فعالیت هایی گفته می شود که کارکرد ارتباطی دارند مثل حالت چهره ، ژست ها ،حرکات بدنی ،نحوه لباس پوشیدن و غیره که در یک کلام به آن زبان بدن می گویند.
روابط بین فردی فرایندی است که در آن یک فرد اطلاعات و احساسات خود را از طریق پیام های کلامی و غیر کلامی به یک فرد یا افراد دیگر می رساند.این توانایی موجب تقویت رابطه گرم و صمیمی با دیگران ،و رفع تضاد ها و تعارض ها می شود. دوستان نسبت به اعضای خانواده و برای زنان نسبت به مردان بیشتر است.
مهمترین انواع روابط بین فردی :
مهمترین انواع روابط بین فردی شامل روابط خانوادگی ، روابط همسالان ، روابط عاشقانه هستند.
روابط خانوادگی : محیط های خانوادگی به عنوان اولین محیط تربیتی فرد و عامل بسیار موثر بر رشد وی است. تاثیر خانواده از زمان بسته شدن سلول نطفه بر فرد آغاز و در تمام طول زندگی وی ادامه می یابد.هرگونه بی توجهی و سستی در تربیت کودک ، عواقب ناگواری برای او به وجود می آورد.به عبارتی می توان گفت رفتار هرفرد ، واکنشی به رفتار والدین و محیط تربیتی اواست . تجارب تلخ دوره کودکی موجب بوجود آمدن مشکلات رفتاری از قبیل پرخاشگری ، افسردگی ، طلاق ، بزهکاری و غیره می شود.
والدین نه تنها از طریق انتقال ژنتیک بلکه از طریق آشنایی کودک با زندگی جمعی و فرهنگ جامعه نقش موثری دارند .همچنین موقعیت اجتماعی خانواده ، وضع اقتصادی آن عقاید ،آداب و رسوم آرزو های والدین ، شیوه های فرزند پروری ، سن اولیا و فرزند چندم خانواده بودن افکار و روابط آتی کودک را تعیین می کند .
میزان تاثیری که خواهران و برادران در رشد اجتماعی کودک دارند به عواملی از قبیل :جنس کودک ،جنس خواهر و برادر،چندمین فرزند خانواده بودن ، فاصله سنی کودک با خواهر و برادر و تعداد کودکان در خانواده بستگی دارد. کودکان خردسال بیشتر گرایش دارند از خواهر و برادر بزرگتر از خود تقلید کنند .
روابط همسالان :
برخلاف روابط کودک با خانواده ، رابطه با دوستان و همسالان ،رابطه ای مبتنی بر تساوی و تفاهم است .برخی از جامعه شناسان و روانشناسان معتقدند تاثیر بزرگسالان در کودکی و به ویژه در نوجوانی است . زیرا فاصله سنی زیاد باعث ایجاد روابط تلفیقی و تحمیلی می شود . چیزهایی که کودکان از همسالان یاد می گیرند از طریق تعامل و تفاهم است .کودک مجبور است برای برقراری ارتباط با گروه مرتب رفتار خود را مورد ارزیابی قرار دهد و در برقراری رابطه رفتارهای ناخوشایندی که باعث طرد او از گروه می شود جلوگیری کند .
روابط عشقی :
تعاریف زیادی از عشق شده است به نظر می رسد تعدد تعریف عشق تا اندازه ای به این واقعیت بر میگردد که عشق یک حالت واحد و تک بعدی نیست بلکه پیچیده و چند بعدی است که افراد آن را در انواع روابط تجزیه می کنند. ما واژه عشق را برای توصیف روابط متنوعی از قبیل ، رابطه عشاق ، زوج های مزدوج ،والذین و فرزندان و دوستان نزدیگ به کارمی بریم. با توجه به این پیچیدگی روانشناسان اجتماعی ، رویکرد های گوناگونی برای طبقه بندی عشق ایجاد کرده اند .مثل زیک روبین معتقد است دوست داشتن با تمجید ، تحسین و محبت همراه است .اما عشق در بر دارنده احساسات نیرومند وابستگی ،صمیمیت و یک نگرانی عمیق بربی بهورزی معشوق است.همچنین رابرت استنبرگ مثلث عشقی رامطرح می کند که دارای سه وجه صمیمیت (نزدیکی) ،اشتیاق ( هیجان )، و تعهد ( باهم بودن) است .او با ترکیب این سه وجه در مجموع شش نوع عشق را مطرح می کند و عشق کامل را عشقی می داند که ترکیبی از این سه وجه باشد..
مهارت های اساسی در روابط بین فردی :
در روابط بین فردی مهارت های زیادی موثر هستند که در زیر تحت 2 عنوان کلی مهارتهای کلامی و غیر کلامی می آوریم .وقتی در جریان یک ارتباط پیام ها به صورت رمز کلامی انتقال می یابند به آن ارتباط کلامی گویند که مهمترین مهارتهای ارتباط کلامی شامل سوال کردن ، تایید کردن تحسین کردن و تعبیر و تفسیر کردن است. اما هرگاه پیام به صورت علایم یا رمزهای غیر کلامی انتقال یابد به آن ارتباط غیر کلامی گویند که مهمترین مهارتهای ارتباط غیر کلامی شامل تکان دادن سر ،حالات چهره و تماس چشمی مستقیم است.
راهکارهای برای تقویت روابط بین فردی:
1) در برقراری ارتباط به شخصیت افراد توجه کنیم و متناسب با شخصیت افراد رفتار کنیم مثلا نحوه ارتباط ما با کودکان ، همسالان ،بزگسالان ، سالخوردگان و بیماران باید متفاوت با یکدیگر باشد .
2) برای تقویت رابطه از پرگویی و پراکنده گویی اجتناب کنیم.
3) از تحقیر ،توهین و به دیگران خودداری کنیم.
4) در صورت قطع ارتباط تنها دیگران را مقصر ندانیم و برای ارتباط مجدد پیش قدم شو.
5) با احترام به دیگران احترام به خود راتضمین کنیم
6) در صورت روبرو شدن با نظر مخالف دیگران بهتر است با صبر و بردباری برای تداوم رابطه بین فردی تلاش کنیم.
7) با آگاهی از حقوق خود و دیگران در روابط بین فردی از سوئ استفاده های احتمالی جلوگیری کنیم.
8) توانمندی ها و مهارتهای ارتباطی خود را شناخته و آنها را برجسته نماییم مثلا توانایی شوخی و طنز به جا مناسب .
9) افراد خانواده خود و دیگران را با اسم کوچک و صفت های زیبا صدا بزنیم مثل : پسرم ،عزیزم ، دختر گلم ،همسر خوشگلم و غیره.
10) شنونده خوبی برای دیگران باشیم و آنها را تشویق به گفتگو کنیم.