علائم افسردگى اضطراب

اضطراب چيست؟

اضطراب عبارت است از يک عامل ناشناخته و نا معلوم که موجب پريشاني فکر وگاه باعث بروز علائم احساس خطر از جمله تپش قلب و رنگ پريدگي مي شود. در فرآيند اضطراب بر خلاف ترس طبيعي، يک عامل حقيقي ترس آور يا خطرناک يا آسيب رسان وجود ندارد بلکه فقط به طور خود کار و ناخود آگاه ذهن آدمي دچار احساس خطر مي شود و هر گاه ذهن در اثر تنش هاي رواني و استرس هاي عصبي و حوادث ناخوشايند و ناگواري که در زندگي مکررا” برايمان رخ مي دهد از روال عادي خارج شود و حساسيت بيش از حد به رخداد هاي آتي و احتمالي پيدا کند دچار اضطراب مي شويم. علل پيدايش اضطراب عوامل وراثتي، تجربه هاي تلخ سالهاي گذشته و محيط ناآرام و عصبي است. اثرات مخرب آن بر تفکر باعث اختلال در تمرکز حواس مي شود، قدرت تصميم گيري و اراده را از انسان سلب مي کند، او را بدبين مي سازد و باعث مي شود که انسان ديگر فرد مثمر ثمرو سودمندي نباشد يا بيش از حد به برخي چيز ها مي پردازد (حالت وسواس) يا عملکرد اجتماعي وشغلي فرد مختل مي شود يا بيش از اندازه به امور مهم بي توجه مي شود (حالت بي تفاوتي)، دچار کاهش اعتماد به نفس به خود مي شود،احساس ترس فراگير وجود او را مي گيرد که مي تواند خاثر ترس نسبت به خطرها، دردها و امراض جسماني مختلف باشد. کساني که توان کنترل خود را ندارند شديدا” عصباني مي شوند و احساس تسليم و ناتواني مي کنند و قدرت مقابله با مشکلات يا بيماري ها را در خود نمي بينند همچنين جسم قادر نيست تا آرامش خود را حفظ کند و خواب راحتي داشته باشد و احساس خستگي، کوفتگي و ضعف جسماني مي کند و عصبي و بر انگيخته است و بي دليل عصباني مي شود. سردرد، درد قفسه سينه، درد پا يا دست، درد شکم و سو» هاضمه وکم اشتهايي يا پر اشتهايي هم به سراغ فرد مي آيند.
افسردگي ها
در بيماري افسردگي که مخفف DD (bisorber Dysthamic) است فرد همواره در حالت دلسردي، غم، دلتنگي و نااميدي به سر مي برد نوع افکار و احساسات و رفتاري که همراه آن است تماما” از نشانه هاي اين بيماري مي باشد البته برخي از مردم بيش از ديگران مستعد افسرده شدن هستند و دلايل مشخصي نيز براي آن وجود دارد.
بيماري افسردگي قابل درمان است و کساني که دچار آن هستند کاملا” بهبود خواهند يافت. اين بيماري اغلب پس از دست دادن عزيزي، شغلي، موقعيتي يا ساير بحران هاي زندگي که ضربه روحي شديدي به فرد وارد آمده باشد بروز مي کند. علائم اين بيماري عبارتند از: غمگين يا تحريک پذير بودن، احساس تاسف به حال خود، بي حالي، کسلي، احساس درماندگي که زندگي فرد را مشکل مي سازد.
افسردگي به دو بخش تقسيم مي شود: مزمن و شديد.
افسردگي مزمن که ممکن است فرد دست به پرخوري بزند يا خيلي کم غذا بخورد که باعث چاقي يا لاغري بيش از حد مي شود، زياد بخوابد يا به اندازه نخوابد، سطح انرژيشان پايين بيايد، اعتماد به نفس ضعيفي داشته باشند و تمرکز کردن يا تصميم گيري براي آنها مشکل باشد در نتيجه احساس بيچارگي کنند و ممکن است دچار اضطراب شديد شوند. از علائم اين افسردگي مي توان به خستگي، کوفتگي، بي حوصلگي، خواب آلودگي، بد خوابي شبانه و زود خسته شدن اشاره کرد.
افسردگي شديد احساس مدام و حاد اندوه، بي قراري، تحريک پذيري، ياس و نو ميدي شديد همراه با از دست دادن علائق نسبت به فعاليت هاي روزمره است. اشتهاي کم همراه با کم شدن وزن، بي خوابي يا زياد خوابي، نداشتن انرژي، عدم تمرکز حواس، افکار پياپي درباره مرگ، احساس خستگي و بي حالي است. در فرد مبتلا به افسردگي شديد چهار مورد از موارد ذکر شده تقريبا” روزانه به مدت دو هفته يا بيشتر مشاهده مي شود.
انواع افسردگي شامل افسرده خويي، اختلال دو قطبي، خود بيمارانگاري، حالت افسردگي شيدايي و اختلال ادواري است. به عنوان نمونه به افسردگي شيدايي اشاره مي کنيم. در اين حالت فرد دست کم دو تا چهار هفته دراندوه به سرمي برد و به فعاليت هاي لذت بخش و خشنود کننده بي علاقه مي گردد. علائم آن پر خوري يا کم اشتهايي، کم خوابي يا بي خوابي، احساس بي قراري و گناه شديد، مشکل تمرکز حواس و فکر کردن درباره مرگ است.
فرق افسردگي با اندوه
افسردگي يک بيماري است که با کاهش عزت نفس همراه است و ادامه دارد، واقع بينانه نيست و ناشي از افکار تحريف شده است و افراد اغلب احساس فشار مي کنند يا چيزي يا شرايطي بر آنها تحميل شده وخود به خود ونا آگاهانه کارها را به تعويق مي اندازند و در تصميم گيري ها قاطع نيستند حتي قاطعيت نه گفتن را هم ندارند براي همين بعضي از کارهاي خود را با بي ميلي انجام مي دهندکه فشار مضاعفي بر آنها تحميل مي شود.
بهترين راه کمک به اين گونه افراد نشان دادن علاقه و توجه به آنهاست، آنها را درک کنيم و به حرف هايشان گوش دهيم تا از مسائل واحساسات آنها مطلع شويم، با آنها همدلي و هم فکري کنيم تا احساس تنهايي نکنند و به مرور به زندگي عادي وطبيعي خود باز گردند.
تاثير داروهاي ضد افسردگي
محققان کالج کينگ لندن دريافته اند که داروهاي ضد افسردگي با اثر بر واسطه هاي شيميايي موجود در سلسله اعصاب مرکزي بر رفتار اجتماعي افراد تاثير مي گذارد. اين محققان واکنش هاي خلقي افراد داوطلب را قبل و بعد از مصرف اين داروها در جريان نوعي مسابقه که لزوم شرکت در آن حضور ذهن – قدرت تصميم گيري به موقع و به کارگيري حس همکاري جمعي بود، ارزيابي کردند. نتيجه تحقيق نشان داد که مصرف اين داروها باعث ديرتر خسته شدن و تقويت حس مشارکت و مهارت هاي افراد در اعمال ظريفي که با دست انجام مي شوند مي گردد.
راه هاي درمان اضطراب
يکي از راه هاي درمان اضطراب تمرکز و تلقين است. تمرکز و تلقين مانند يوگا، حالت آرميدگي، مدي تيشن، خود هيپنوتيزم و… همگي يک چيزرا مي گويند. برنامه هاي خودتلقيني در تقويت استعداد و تمرکز دقت وتقويت حافظه افزايش تحرک نيروهاي نفساني، متعادل کردن هيجانها و احساسات ناخوشايند مثل انواع اضطراب ها وتحريک پذيري هاي عصبي است.
بر آورده شدن خواسته و آرزوها زمينه اي (آرزوهاي مثبت) که در رفع بيماريهاي اضطراب، افسردگي، وسواس، نگرانيها، بي خوابيها، بي قراري ها، موثر است و هم چنين در رفع بيماري هاي جسمي از قبيل پادردها، کمردردها و سردردها و ميگرنها، و حتي درمان سرطانها براي هر يک با استفاده ازتلقينات کلامي مثبت و تصويرسازي هاي متناسب و ماساژ موضع دردناک طي روز مي توانيم به درمان آن موضع کمک کنيم زيرا تک تک سلول هاي بدن ما داراي حس هستند و اگر عضوي دچار بيماري شود نشانه آن است که رسيدگي کافي نداشته ايم پس با ماساژ دادن مي توان آن را بهتر درمان کرد مانند رفع مشکلات مالي، دست نيافتن به مقام، پست، احترام، هم فکري و دست يافتن به موقعيتهاي شغلي مورد دلخواه و همچنين به مسائل مادي.
روحيه خوب درمان بيماري را تسريع مي کند و تلقينات منفي انسان را بيمار مي سازد. تغييرات جدي جريان خون و ترشح هورمون ها را که در اثر ترس و تشويش و نگراني پديدار مي شود تاثير فوق العاده اي روي طرز کار ارگانهاي مختلف بدن ما مي گذارد و باعث مي شود که فرد رشد کند و از عمر آدمي بکاهد. احساس بدبختي دائمي يا عدم خوشبختي از خود، از زندگي يا سايرين بيماري زا بوده و عمر آدمي را کوتاه مي سازد. ذهنيت مثبت، ديد مثبت و تفکر مثبت مي تواند راهگشاي انسان در دست يابي به سعادت، سلامت و موفقيت باشد چون هر انرژي اي مثل و مانند خود را جذب مي کند.